Το δωμάτιο του Στρατή Μυριβήλη, όπως ακριβώς το διατηρούσε ο ίδιος, θα μπορούν πλέον να γνωρίσουν όσοι αγαπούν τον ίδιο και το έργο του.
 |
| Το δωμάτιο του Στρατή Μυριβήλη, έτσι όπως το διατηρούσε ο ίδιος |
Χάρη σε δωρεά που έκανε η κόρη του συγγραφέα Δροσούλα Αγγελοπούλου, όλα τα προσωπικά αντικείμενα που ο πατέρας της φυλούσε στο δωμάτιό του βρίσκονται πλέον στο Λαογραφικό Μουσείο Συκαμνιάς.
Στα εγκαίνια που θα γίνουν στις 30 Ιουλίου, μάλιστα, οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν για πρώτη φορά το πρωτότυπο υλικό στο οποίο βασίστηκε η συγγραφή του αριστουργήματος «Η ζωή εν τάφω» του Μυριβήλη, μέσα από επιστολές που ο ίδιος έγραφε από το μέτωπο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μέσα στον Ιούνιο που μας πέρασε, τα προσωπικά αντικείμενα του Στρατή Μυριβήλη που δώρισε η κόρη του Δροσούλα Αγγελοπούλου, μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν σε πετρόχτιστη αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Συκαμνιάς. Την αίθουσα άνοιξε ειδικά για αυτά ο δήμος Μήθυμνας, ενώ η επιμέλεια της έκθεσης έγινε από την εγγονή του συγγραφέα Χριστίνα Μυριβήλη - Αγγελοπούλου και την πρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Συκαμνιάς «Η Αγία Φωτεινή», Μαριάνθη Τσάκου.
Τι περιλαμβάνεται
Το κρεβάτι του συγγραφέα, οι δύο βιβλιοθήκες του με πολλά παλιά βιβλία, το γραφείο του με τη μαρμάρινη προτομή που είχε επάνω, αλλά και το μελανοδοχείο με την πένα που χρησιμοποιούσε για να γράφει, η γραφομηχανή του, οι πίπες του, και όλα τα αντικείμενα που είχε στο δωμάτιό του, έχουν τοποθετηθεί ακριβώς στα σημεία που βρίσκονταν τόσα χρόνια. Ανάμεσα σε αυτά, το μαντολίνο του και η κιθάρα της γυναίκας του, Ελένης, πορτραίτα του Μπετόβεν, του Μαξίμ Γκόρκι και του Κωστή Παλαμά, αγαπημένων του εκπροσώπων των τεχνών, προσωπικές του φωτογραφίες, πρωτότυπα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών, της Ένωσης Συντακτών, του Πάντειου Πανεπιστημίου και της Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας, ακόμη και τα γυαλιά του και το φράκο που φορούσε στις επίσημες εκδηλώσεις, το οποίο έχει τοποθετηθεί πάνω στον καλόγερο όπου έβαζε πάντα τα σακάκια και τα ρούχα του, σα να είναι έτοιμος να μπει να το φορέσει.
«Για την οικογένειά μας ήταν τιμή και χρέος το να μεταφερθούν τα προσωπικά αντικείμενα του Στρατή Μυριβήλη στο Λαογραφικό Μουσείο της Συκαμνιάς, το οποίο έχει στηθεί καθαρά από προσπάθεια και ενδιαφέρον των κατοίκων του χωριού και του Συλλόγου Γυναικών “Η Αγία Φωτεινή”», δήλωσε στο «Ε» η εγγονή του συγγραφέα, κόρη της Δροσούλας Αγγελοπούλου, Χριστίνα Μυριβήλη - Αγγελοπούλου. «Εκτός από το ότι είναι μεγάλη συγκίνηση το να γυρίσουν τα πράγματά του στον τόπο που λάτρεψε ο ίδιος - αφού στα βιβλία του έχει μυρωδιά από Λέσβο και Συκαμνιά ‐, το οφείλαμε και στους επισκέπτες που μέχρι τώρα πήγαιναν στο χωριό και αναζητούσαν το σπίτι του Μυριβήλη. Πριν τρία χρόνια είχαμε τοποθετήσει μέσα στο Μουσείο και βιβλία του παππού μου, ενώ τώρα πλέον στήσαμε την αίθουσα αυτή με πολύ μεράκι, αγάπη και συγκίνηση.»
Και γράμματα από τον πόλεμο
Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν ακόμη καλύτερα και μια άγνωστη μέχρι σήμερα πτυχή της ζωής του Στρατή Μυριβήλη. Πρόκειται για 32 συνολικά επιστολές και κάρτες που ο Στρατής Μυριβήλης έγραψε από το μέτωπο στο διάστημα 1915 - 1918, τις οποίες έστελνε στη φίλη του Μαρία Αδαλή - Τριβέλλα. Οι περισσότερες απευθύνονται στην ίδια, ωστόσο οι 11 από αυτές απευθύνονται στη μετέπειτα σύζυγό του, Ελένη Δημητρίου, και εικάζεται πως στέλνονταν στην κοινή τους φίλη λόγω τού ότι η σχέση τους δεν είχε ακόμη επισημοποιηθεί.
Μέσα σε αυτές τις επιστολές, που βρέθηκαν πριν από τρία χρόνια περίπου στο σπίτι της ανιψιάς της Μαρίας Αδαλή - Τριβέλλα στη Μυτιλήνη, και τις οποίες η τελευταία παραχώρησε στον κ. Αναγνώστου για να μπορέσουν να μελετηθούν και να δημοσιευτούν, ανιχνεύεται ο πυρήνας στον οποίο βασίστηκε αργότερα η συγγραφή του αριστουργήματος του Στρατή Μυριβήλη «Η ζωή εν τάφω».
«Η εύρεση και η δημοσίευση αυτών των επιστολών είναι πολύ σημαντική, γιατί αποδεικνύει στην πράξη ότι ο Στρατής Μυριβήλης άρχισε να πρωτογράφει το βιβλίο του μέσα στα χαρακώματα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο άξονας που διατρέχει τις επιστολές είναι «έρωτας και θάνατος»∙ μέσα από αυτές αισθάνεται την ανάγκη να περιγράψει στην αγαπημένη του, Ελένη Δημητρίου, τη φρίκη που βιώνει στα χαρακώματα του Μακεδονικού Μετώπου. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου του ήταν η Ελένη Δημητρίου, μετέπειτα σύζυγός του, στην οποία εξάλλου έχει αφιερώσει και το βιβλίο του.
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου