Blogger Template by Blogcrowds.

Αλλάζει ο χάρτης του βιβλίου

Αποχωρούν από τα σωματεία τους μεγάλοι εκδότες – βιβλιοπώλες.


Πάνω από 20 μεγάλοι εκδότες και βιβλιοπώλες, ανώνυμες εταιρείες οι περισσότερες, αποχωρούν από τα σωματεία τους ΣΕΚΒ, ΣΕΒΑ και την ομοσπονδία τους ΠΟΕΒ σε μια προσπάθεια να χαράξουν νέους δρόμους για την προάσπιση των συμφερόντων του κλάδου τους. Είναι φανερό ότι η κρίση επιτάχυνε εξελίξεις που χρόνια τώρα έπαιρναν αναβολή ή συναντούσαν συνδικαλιστικά ή και ψυχολογικά ακόμα εμπόδια

Όμως η κατάσταση έφτασε στα μη περαιτέρω. Η πτώση του τζίρου, η έλλειψη ρευστότητας, το κλείσιμο της τραπεζικής εξυπηρέτησης με δάνεια ή προεξόφληση επιταγών έφερε τον κλάδο σε καθεστώς ασφυξίας. Όχι λίγοι εκδοτικοί οίκοι κινούνται «πέρα από το κόκκινο», εκατοντάδες επιταγές έχουν τεθεί εκτός κυκλοφορίας, φήμες δηλητηριάζουν την αγορά ότι μεγάλες επιχειρήσεις, εκδοτικοί οίκοι, βιβλιοπωλεία, διακινητές «σκέπτονται να καταφύγουν στην προστασία του πτωχευτικού άρθρου 99» και κανείς πια σε αυτόν τον μικρό αλλά κάποτε θαυματουργό κλάδο δεν είναι σίγουρος για το μέλλον.

Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό η παλιά ιδέα για να μια πιο στιβαρή εκπροσώπηση του κλάδου φαίνεται να έχει ωριμάσει. Στα μέχρι σήμερα διοικητικά συμβούλια των δύο πρωτοβάθμιων σωματείων, ΣΕΒΑ και ΣΕΚΒ, αλλά και στην ομοσπονδία ΠΟΕΒ συμμετέχουν μικροί εκδότες, μερικοί μάλιστα από αυτούς έχουν χρόνια να εκδώσουν βιβλία, και είναι φυσικό να μην μπορούν να εκπροσωπήσουν έναντι της πολιτείας τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων που είναι πια ανώνυμες εταιρείες. Η κρίση κλυδωνίζει τις επιχειρήσεις με 50 ή 100 εργαζόμενους ενώ μια μικρή επιχείρηση από 1- 3 εργαζόμενους μπορεί, πιθανόν, να αντισταθεί καλύτερα στις χρηματοοικονομικές πιέσεις.

Οι μεγάλοι εκδότες, που εκπροσωπούν σχεδόν ένα 80% του κλάδου σε τζίρο και τίτλους βιβλίων και τα μεγάλα βιβλιοπωλεία ως ανώνυμες εταιρίες είναι φυσιολογικό να έχουν διαφορετικά συμφέροντα, να μπορούν να κάνουν χρήση ευεργετικών νόμων και κυρίως να απευθυνθούν ως μια μεγάλη δύναμη προς την πολιτεία για τα συμφέροντά τους. Κι αυτά δεν είναι λίγα, από το ΦΠΑ έως τις Βιβλιοθήκες και από τα τραπεζικά προβλήματα έως τις Εκθέσεις Βιβλίων.
Τα σωματεία έχουν θορυβηθεί αλλά όπως σχολιάζει ένας μεγάλος εκδότης «μέχρι τώρα οι μικροί βολεύονταν με την ακινησία χωρίς να μπορούν να συμμετάσχουν στην επίλυση των προβλημάτων του κλάδου στο σύνολό τους». Βεβαίως τονίζει άλλος εκδότης «φταίμε κι εμείς που μέχρι τώρα νομίζαμε ότι ο καθένας θα τα καταφέρει μόνος του».

Πληροφορίες λένε ότι στις αρχές της εβδομάδας θα έχουμε ραγδαίες εξελίξεις στον χώρο και δεν είναι απίθανο να δούμε να ξημερώνει ένας διαφορετικός συνδικαλιστικός – επαγγελματικός χάρτης στην αγορά του βιβλίου.

Πηγή: tovima.gr

Τα θέματα θα απασχολήσουν τριήμερο συνέδριο αφιερωμένο στον Οδυσσέα Ελύτη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.


Αφιερωμένο στον Οδυσσέα Ελύτη, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννησή του, είναι το Ι΄ Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα «Η γλώσσα της παιδείας και των μεταρρυθμίσεων», που διοργανώνουν η Επιτροπή Παιδείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), ο Τομέας Μεσαιωνικών και Νέων Ελληνικών Σπουδών, ο Σύλλογος Αποφοίτων Φιλοσοφικής Σχολής «Ο Φιλόλογος» και ο Σύλλογος Αποφοίτων Παιδαγωγικού Τμήματος «Μίλτος Κοντουράς». To συνέδριο θα διεξαχθεί από την Παρασκευή 30 Μαρτίου έως την Κυριακή 1 Απριλίου, στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

Αποκλειστικό θέμα της πρώτης πρωινής συνεδρίας της Παρασκευής θα είναι ο Οδυσσέας Ελύτης και το έργο του: «Το πάθος του Οδυσσέα Ελύτη για την ελληνική γλώσσα» (Δ. Ν. Μαρωνίτης, ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ), «Η μεταφυσική του Οδυσσέα Ελύτη» (Παναγιώτης Δόικος, επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ), «Στοιχεία της ποίησης και της ποιητικής του Οδυσσέα Ελύτη» (Δημήτρης Κόκορης, επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ), «Ο αρχαίος λόγος στον “Mικρό Ναυτίλo” του Ελύτη» (Αναστάσιος Στέφος, πρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Φιλολόγων). 

Στις συνεδρίες που θα ακολουθήσουν, νεοελληνιστές, γλωσσολόγοι και παιδαγωγοί θα μιλήσουν για τη νεοελληνική γλώσσα στην παιδεία, θα παρουσιάσουν την εμπειρία τους από τα νέα εγχειρίδια διδασκαλίας και θα προτείνουν αποτελεσματικότερους τρόπους διδασκαλίας των γλωσσικών μαθημάτων και αξιοποίησης των εκπαιδευτικών βιβλίων.

Χαιρετισμό θα απευθύνει κατά την έναρξη του συνεδρίου ο γλωσσολόγος Εμμανουήλ Κριαράς.

Στο πλαίσιο του συνεδρίου θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 30 Μαρτίου, στις 8.00 μ.μ. από τον Δ. Ν. Μαρωνίτη και τον Γ. Παπαναστασίου η εκδοτική σειρά «Αρχαιογνωσία και αρχαιογλωσσία» του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών-Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη.


Πηγή: tovima.gr

Εστία, η μεγάλη «κυρία» των βιβλίων

Η πορεία του ιστορικού βιβλιοπωλείου και του ομώνυμου εκδοτικού οίκου από το 1885 ως σήμερα και ο ρόλος τους στην πνευματική φυσιογνωμία του τόπου.

Ο φιλολογικός κύκλος της Εστίας. Ορθιοι (από αριστερά): Ι. Ψυχάρης, Δ. Κακλαμάνος, Γ. Κασδόνης (εκδότης), Ι. Βλαχογιάννης, Κ. Παλαμάς, Γ. Δροσίνης, Γρ. Ξενόπουλος. Καθιστοί: Θ. Βελλιανίτης, Α. Περρής (εκδότης), Ν. Πολίτης, Στ. Στεφάνου, Μ. Λάμπρος, Γ. Σουρής, Εμμ. Ροΐδης, Εμμ. Λυκούδης

Σε κάποιες χώρες η ιστορία του πολιτισμού τους έχει τα θεμέλιά της σε θεσμούς που αποτέλεσαν εστίες νεωτερικών απόψεων και εφαλτήριο για την πρόοδό τους. Στη χώρα μας οι θεσμοί αυτοί στη νεότερη ιστορία είναι πολύ λίγοι. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η Εστία. Μια οικογενειακή επιχείρηση που σήμερα διευθύνεται από την πέμπτη γενιά της, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις δώδεκα μακροβιότερες ελληνικές επιχειρήσεις, εκδίδει το μακροβιότερο ελληνικό περιοδικό και στον κατάλογό της περιλαμβάνονται 1.500 συγγραφείς και 4.000 νέοι τίτλοι, πολλοί εκ των οποίων διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία του ελληνικού πνευματικού πολιτισμού.
Με τον ίδιο τίτλο γνωρίζουμε το περιοδικό «Εστία» και «Νέα Εστία» αργότερα, το Βιβλιοπωλείο της Εστίας και τον ομώνυμο εκδοτικό οίκο. Η ιστορία και των τριών υπήρξε αλληλένδετη στη μακρά πορεία τους μέσα στον χρόνο. Η ιστορικός Αννα Καρακατσούλη στο έργο της Στη χώρα των βιβλίων - Η εκδοτική ιστορία του Βιβλιοπωλείου της Εστίας 1885-2010 (Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων) μάς παραδίδει την ιστορία του Βιβλιοπωλείου της Εστίας διατρέχοντας μια 125ετία πλούσια σε παραγωγή ιδεών και βιβλίων.
Αν σκεφθούμε ότι με την ίδρυση του ελληνικού κράτους ο αναλφαβητισμός ήταν σχεδόν γενικός στο σύνολο του πληθυσμού (το έτος 1879 ως αναλφάβητο καταγράφεται το 69,20% των ανδρών και το 92,96% των γυναικών), καταλαβαίνουμε τη σημασία της ίδρυσης και της εξέλιξης της Εστίας.
Η Εστία ξεκίνησε ως εβδομαδιαίο περιοδικό. Ιδρύθηκε το 1876 από τον Παύλο Διομήδη και το 1881 την ανέλαβε ο τήνιος δάσκαλος Γεώργιος Κασδόνης. Ηταν χρονιά εθνικής ανάτασης, μια και μόλις είχαν προσαρτηθεί στη χώρα η Θεσσαλία και η Αρτα. Η Εστία συσπείρωσε γύρω της την περίφημη γενιά του 1880 η οποία διαπνεόταν από καινοτόμες αντιλήψεις (δημοτικισμός, ηθογραφία, σύγχρονη ζωή).

Διαρκής ανανέωση
Το Βιβλιοπωλείον της Εστίας δημιουργήθηκε από τον Γ. Κασδόνη το 1885 και στεγάστηκε στην οδό Σταδίου 32. Τη συνέχεια του εκδοτικού οίκου ανέλαβε ο ανιψιός του Ιωάννης Δ. Κολλάρος, ο οποίος θα συνδέσει το όνομά του με τα καλά εκπαιδευτικά βιβλία, το Πανελλήνιον Βιβλιογραφικόν Δελτίον, τις μεταφράσεις αρχαίων ελλήνων συγγραφέων κτλ. Το 1925 εισέρχεται στον εκδοτικό οίκο ο Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος, ανιψιός του Ι. Δ. Κολλάρου, που θα αναλάβει την επιχείρηση μόνος του μετά τον θάνατο του θείου του, το 1956.
Ο Κ. Σαραντόπουλος θα συνδέσει το όνομά του με τη δημιουργία της περίφημης Σειράς Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας στην οποία θα στεγαστεί το σύνολο της γενιάς του ΄30. Το 1972 ο εκδοτικός οίκος περνάει στα χέρια της κόρης του Κ. Σαραντόπουλου, Μαρίνας (Μάνιας) Καραϊτίδη, η οποία θα ανανεώσει την εκδοτική παραγωγή με νέες σειρές και ονόματα. Τη συνέχεια κρατούν σήμερα τα παιδιά της κυρίας Μάνιας, η Εύα Καραϊτίδη στο εκδοτικό και ο Γιάννης Καραϊτίδης στο βιβλιοπωλείο. Η Εστία διατήρησε τον πνευματικό της ρόλο έχοντας όλα αυτά τα χρόνια δίπλα της το περιοδικό «Νέα Εστία» με διαδοχικούς διευθυντές σημαίνοντα πρόσωπα της λογοτεχνικής μας ζωής (Γρ. Ξενόπουλος, Π. Χάρης, Ε. Μόσχος, Στ. Ζουμπουλάκης - σήμερα). Μια ξεχωριστή μελέτη για το περιοδικό αυτό θα συνέβαλλε αποφασιστικά στη γνώση μας για τις εξελίξεις στο λογοτεχνικό τοπίο της χώρας μας.
Αυτό που διατήρησε την Εστία σε κορυφαία θέση ανάμεσα στους καλούς εκδοτικούς οίκους είναι η διαρκής τάση ανανέωσής της και από την άλλη πλευρά η εμμονή της σε βασικές αξίες: στη γλώσσα, στην καλή λογοτεχνία (σε μια εποχή που όλοι οι εκδότες αναζητούσαν το μπεστ σέλερ), στη μη εμπλοκή σε κομματικά - πολιτικά κατεστημένα, στη διαχρονική αγάπη για το βιβλίο. Σημαντικές πρωτοβουλίες στη νεότερη ιστορία της είναι οι δύο σειρές που δημιουργήθηκαν από την Εύα Καραϊτίδη μετά το 1985, χρονιά των 100 χρόνων δράσης του οίκου. Πρόκειται για τη σειρά με μεταφράσεις σημαντικών συγγραφέων όπως οι Γκ. Γκρας, Μ. Κούντερα, Φ. Σελίν κ.ά. και τη νέα λογοτεχνική σειρά που καθιέρωσε τη γενιά των συγγραφέων του 1980, όπως είναι ο Π. Τατσόπουλος, ο Χ. Χωμενίδης, ο Φ. Ταμβακάκης και πολλοί άλλοι.

Μοναδικό στο είδος του
Η συγγραφέας διατρέχει την ιστορία της Εστίας χρονολογικά, με κεφάλαια που αφορούν τον κάθε φορά επικεφαλής εκδότη της. Δίνει ιδιαίτερο βάρος στους καταλόγους των βιβλίων της, στις πωλήσεις, στην επίδρασή τους στην πνευματική ζωή. Παρουσιάζει πολύ αναλυτικά τους συγγραφείς της γενιάς του '30, η οποία και χαρακτήρισε τον οίκο στην υπερ125ετή πορεία του. Παρ' ότι πιστεύω ότι θα αναπτυσσόταν πιο δημιουργικά αν ακολουθούσε οριζόντια καταγραφή με θεματικές ενότητες, ώστε οι ποιότητες να μη χάνονται μέσα στα ιστορικά ή στατιστικά στοιχεία, η μελέτη της Αννας Καρακατσούλη παραμένει μοναδική στο είδος της, αν σκεφτούμε ότι ελάχιστοι εκδοτικοί οίκοι έχουν εκδώσει στοιχεία της «βιογραφίας» τους (και αυτά με την ευκαιρία επετείων) και ελάχιστοι μελετητές έχουν ασχοληθεί με την ιστορία του βιβλίου και των εκδοτικών οίκων στη χώρα.


Πηγή: tovima.gr


Στο βιβλίο «Το λογοτεχνικό τέταρτο» (1962), ο ρωμαλέος πεζογράφος μας  Στρατής Μυριβήλης, παρουσιάζει θέματα λόγου και τέχνης με μοναδική γλαφυρότητα. Υπέροχες σελίδες για τη ζωή, τον άνθρωπο και την τέχνη, από εκπομπές του συγγραφέα που είχαν αφήσει εποχή.

Το λογοτεχνικό τέταρτο

Στο κείμενό του «Η εθνική μουσική», αναφέρει μεταξύ άλλων για αυτούς που επιδιώκουν τη διάβρωση της Ελληνικής μας ενότητας:

Ο πανικόβλητοι το μοντερνισμο εναι συνήθως μιμαθες στοί, κενόδοξοι νεόπλουτοι, μόρφωτοι στορικ ρωμιοί, πο ταξίδεψαν κάπου στν Ερώπη, κα εδαν κόσμο, κα γύρισαν κεχηναοι π θαυμασμ κα κατάπληξη. νάμεσα σ’ ατος πάρχουν κα μισομορφωμένοι π λληνικ παιδεία διανοούμενοι, ποτυχεμένοι φιλόδοξοι, πο εναι τοιμοι ν ρπάξουν κάθε σημαία νεωτεριστικο κινήματος, πο θ τος βγάλει π τν φάνεια τς σημαντότητάς τους κα θ τος θέσει π κεφαλς συλλαλητηρίων. Εναι να ασθημα μειονεκτικότητας πο τος σπρώχνει σ’ ατ τ δημοκοπικ κινήματα, κα τος νεβάζει γι μι στιγμ στν πιφάνεια, πως ο μεγάλες τρικυμίες πο ναταράζουν τος γιαλος κα νεβάζουν, κα κάμουν ν πιπλέουν γι λίγες ρες στν πιφάνεια τν θολωμένων νερν, τς πεπονόφλουδες κα τς στημένες λεμονόκουπες πο ναπαύονταν στ λάσπη το βυθο. νάμεσα σ’ ατ τ παρδαλ κοπάδια τν μόρφωτων, τν ποτυχεμένων, τν πικραμένων τς ζως, στρατολογον συνήθως ο προπαγαντιστς τος θορυβώδεις κα πικίνδυνους καταστροφες, κα ο ρχηγο τν ρλούμπικων καλλιτεχνικν σχολν, τος δίχως ταλέντο ζωγράφους, μουσικούς, λογοτέχνες κα λοιπος δημοκόπους πιτήδειους σαλταδόρους τς φήμης.


logotexnika.blogspot.com

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα