Τμήμα από το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του νέου περιοδικού «Τα ποιητικά» |
Το καινούριο έντυπο «Τα ποιητικά» παρουσίασαν οι εκδόσεις Γκοβόστη
Αλλο ένα περιοδικό για την ποίηση μέσα στην κρίση; ρωτούν τα μέλη της συντακτικής ομάδας του νέου τριμηνιαίου ποιητικού περιοδικού Τα ποιητικά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη. «Ακριβώς λόγω της κρίσης ένα νέο ποιητικό περιοδικό», απαντούν οι ίδιοι, διότι η ποίηση είναι «από πλέον σταθερά συστήματα στο λογοτεχνικό πεδίο: αν οι αναγνώστες της είναι πάντα λίγοι, είναι επίσης και αμετακίνητοι, αμετανόητοι, και πάντα γράφεται και διαβάζεται καλή ποίηση». Τη διεύθυνση του περιοδικού έχουν ο Γιάννης Βαρβέρης και ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου και τη συντακτική ομάδα αποτελούν η Τιτίκα Δημητρούλια, ο Αλέξης Ζήρας, η Ελισάβετ Κοτζιά, η Αικατερίνη Κουμαριανού και ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, γνωστοί οι περισσότεροι και από τη σύνταξη του τετραμηνιαίου περιοδικού κριτικής, λογοτεχνίας και τεχνών «Κ».
Τον τόνο στο πρώτο τεύχος, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο και παρουσιάστηκε τη Δευτέρα, δίνει η κριτική ποίησης. «Η ποίηση απουσιάζει από τον κριτικό λόγο των περισσότερων εντύπων στις μέρες μας ή είναι στο περιθώριο», είπε στο «Βήμα» ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου: «Μέλημα του νέου περιοδικού είναι να παρακολουθεί την ποιητική παραγωγή εκ του σύνεγγυς». Τα περιοδικά ποίησης που κυκλοφορούν είναι συνήθως εξαμηνιαία και είναι δύσκολο να παρακολουθήσουν τα πράγματα όπως εξελίσσονται, «αναλώνονται αναγκαστικά σε απολογισμούς της περιόδου που πέρασε» συμπληρώνει.
Ο ίδιος παρατηρεί πολύ σημαντική κίνηση στον ποιητικό χώρο την τελευταία δεκαετία, «εμφανίστηκαν νέοι ποιητές με ωριμότητα παράταιρη με την ηλικία τους, κάτι γίνεται» σχολιάζει, «μετά την κάμψη που παρουσιάστηκε στο ποιητικό τοπίο την περίοδο 1985-2000».
Το νέο περιοδικό, που κυκλοφορεί σε εύχρηστο σχήμα ταμπλόιντ, φιλοδοξεί να προσφέρει βήμα σε νέες πρωτότυπες ποιητικές φωνές, να έχει ενημερωτικό χαρακτήρα, να βρίσκεται κοντά στις ποιητικές εξελίξεις και να παίξει έναν κατά το δυνατόν παρεμβατικότερο ρόλο μέσα από την κριτική θεώρηση της ποιητικής παραγωγής. Περιλαμβάνει κριτικές ποίησης, μεταφράσεις ποίησης και δοκιμίων, συνεντεύξεις και πρωτότυπα ποιητικά κείμενα.
Βέβαια, το τεύχος, ξεκινώντας με άρθρο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου για την εκδοτική τύχη του Καβάφη, και προχωρώντας σε κριτικές για συλλογές του Χρίστου Ρουμελιωτάκη, του Τάσου Πορφύρη, του Γιώργου Μαρκόπουλου, του Νάσου Βαγενά ή του Γιώργου Βέη δεν μας πείθει για την πρόθεση του περιοδικού να παρατηρήσει από κοντά τις νέες ποιητικές φωνές. Λιγότερες είναι οι σελίδες που αφιερώνονται στους νέους ποιητές, όπου στους πρωτοεμφανιζόμενους με ποιητική συλλογή τη διετία 2009-2010 συναντάμε τη Νίνα Γιαννοπούλου, τη Δήμητρα Χριστοφορίδου και τον Βασίλη Ζηλάκο. Ισως ο νεότερος ποιητής του τεύχους είναι ο Γιάννης Στίγκας (γενν. 1977), ο οποίος συζητά με την Τιτίκα Δημητρούλια. Την αμηχανία του πρώτου τεύχους ενός περιοδικού που δεν είναι ακόμη γνωστό ώστε να προσελκύσει νέους δημιουργούς δίνει ως εξήγηση ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου και υπόσχεται πολλές νέες φωνές για το επόμενο τεύχος, ήδη οι συνεργασίες φτάνουν στο περιοδικό. Στα μελλοντικά σχέδια του περιοδικού είναι η θεσμοθέτηση βραβείου, από το 2012, για πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή ή ποιήτρια:
«Δεν μας λείπουν τα βραβεία, αποτελεί όμως μια ηθική ενίσχυση για όσους καλλιεργούν την ποίηση».
Τον τόνο στο πρώτο τεύχος, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο και παρουσιάστηκε τη Δευτέρα, δίνει η κριτική ποίησης. «Η ποίηση απουσιάζει από τον κριτικό λόγο των περισσότερων εντύπων στις μέρες μας ή είναι στο περιθώριο», είπε στο «Βήμα» ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου: «Μέλημα του νέου περιοδικού είναι να παρακολουθεί την ποιητική παραγωγή εκ του σύνεγγυς». Τα περιοδικά ποίησης που κυκλοφορούν είναι συνήθως εξαμηνιαία και είναι δύσκολο να παρακολουθήσουν τα πράγματα όπως εξελίσσονται, «αναλώνονται αναγκαστικά σε απολογισμούς της περιόδου που πέρασε» συμπληρώνει.
Ο ίδιος παρατηρεί πολύ σημαντική κίνηση στον ποιητικό χώρο την τελευταία δεκαετία, «εμφανίστηκαν νέοι ποιητές με ωριμότητα παράταιρη με την ηλικία τους, κάτι γίνεται» σχολιάζει, «μετά την κάμψη που παρουσιάστηκε στο ποιητικό τοπίο την περίοδο 1985-2000».
Το νέο περιοδικό, που κυκλοφορεί σε εύχρηστο σχήμα ταμπλόιντ, φιλοδοξεί να προσφέρει βήμα σε νέες πρωτότυπες ποιητικές φωνές, να έχει ενημερωτικό χαρακτήρα, να βρίσκεται κοντά στις ποιητικές εξελίξεις και να παίξει έναν κατά το δυνατόν παρεμβατικότερο ρόλο μέσα από την κριτική θεώρηση της ποιητικής παραγωγής. Περιλαμβάνει κριτικές ποίησης, μεταφράσεις ποίησης και δοκιμίων, συνεντεύξεις και πρωτότυπα ποιητικά κείμενα.
Βέβαια, το τεύχος, ξεκινώντας με άρθρο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου για την εκδοτική τύχη του Καβάφη, και προχωρώντας σε κριτικές για συλλογές του Χρίστου Ρουμελιωτάκη, του Τάσου Πορφύρη, του Γιώργου Μαρκόπουλου, του Νάσου Βαγενά ή του Γιώργου Βέη δεν μας πείθει για την πρόθεση του περιοδικού να παρατηρήσει από κοντά τις νέες ποιητικές φωνές. Λιγότερες είναι οι σελίδες που αφιερώνονται στους νέους ποιητές, όπου στους πρωτοεμφανιζόμενους με ποιητική συλλογή τη διετία 2009-2010 συναντάμε τη Νίνα Γιαννοπούλου, τη Δήμητρα Χριστοφορίδου και τον Βασίλη Ζηλάκο. Ισως ο νεότερος ποιητής του τεύχους είναι ο Γιάννης Στίγκας (γενν. 1977), ο οποίος συζητά με την Τιτίκα Δημητρούλια. Την αμηχανία του πρώτου τεύχους ενός περιοδικού που δεν είναι ακόμη γνωστό ώστε να προσελκύσει νέους δημιουργούς δίνει ως εξήγηση ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου και υπόσχεται πολλές νέες φωνές για το επόμενο τεύχος, ήδη οι συνεργασίες φτάνουν στο περιοδικό. Στα μελλοντικά σχέδια του περιοδικού είναι η θεσμοθέτηση βραβείου, από το 2012, για πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή ή ποιήτρια:
«Δεν μας λείπουν τα βραβεία, αποτελεί όμως μια ηθική ενίσχυση για όσους καλλιεργούν την ποίηση».
Πηγή: tovima.gr
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου